U kontekstu krivičnog postupka u Njemačkoj koji se odnosi na ilegalnu trgovinu drogom koja uključuje korištenje šifrirane telekomunikacijske usluge EncroChat, Evropski sud pravde razjasnio je određene uslove za prijenos i korištenje dokaza prema Direktivi o Evropskom nalogu za istragu (EIO) u krivičnim djelima. stvari.
EIO za prenos dokaza koje je već prikupila druga država članica može, prema pojašnjenju Evropskog suda pravde, pod određenim uslovima, izdati javni tužilac. Uslovi koji se primjenjuju na prikupljanje dokaza u zemlji koja je izdala EIO ne moraju biti ispunjeni da bi se isti izdao. Međutim, mora biti usklađen sa osnovnim pravima osoba na koje se odnosi.
Nadalje, Evropski sud pravde objašnjava da mjera presretanja koju je jedna država članica izvršila na teritoriji druge države članice mora biti blagovremeno obaviještena.
Krivični sudovi moraju, pod određenim uslovima, zanemariti informacije i dokaze dobijene kršenjem Direktive, smatra Evropski sud pravde.
Podsjeća se da je francuska policija uz pomoć holandskih stručnjaka i autoriteta francuskog suda uspjela da se infiltrira u šifrovani telekomunikacioni servis EncroChat.
Usluga je korištena širom svijeta na šifrovanim mobilnim telefonima u svrhu ilegalne trgovine drogom. Njemačka savezna policija je putem Europolovog servera dobila pristup presretnutim podacima koji se odnose na korisnike EncroChat-a u Njemačkoj. Na osnovu EIO koju je izdalo njemačko javno tužilaštvo, francuski sud je odobrio prijenos tih podataka i njihovu upotrebu u krivičnom postupku u Njemačkoj.
Regionalni sud u Berlinu, pred kojim je vođen krivični postupak, doveo je u pitanje zakonitost tih EIO. Stoga je podnio niz pitanja Evropskom sudu pravde za preliminarnu odluku o Direktivi o EIO u krivičnim stvarima. Odgovor koji je dao Evropski sud pravde je da EIO za prijenos dokaza koji već postoje u posjedu nadležnih organa države izvršiteljice (u ovom slučaju Francuske) ne mora nužno biti izdat od strane sudije, prenosi N1.
Može ga izdati javni tužilac ako je ovlašćen da naloži ustupanje dokaza koji su već prikupljeni u čisto domaćem predmetu. Izdavanje takvog EIO-a podliježe istim materijalnim uslovima kao i prijenos sličnih dokaza u čisto domaćem slučaju. Međutim, ono ne mora zadovoljiti iste bitne uslove kao prikupljanje dokaza.
Činjenica da su u ovom slučaju francuske vlasti prikupile dokaze u Njemačkoj iu interesu svojih njemačkih kolega je, u ovom pogledu, u principu irelevantna. Međutim, sud pred kojim se pokreće postupak protiv tog EIO-a mora biti u mogućnosti da preispita usklađenost sa osnovnim pravima uključenih osoba.
Evropski sud pravde također naglašava da država članica u kojoj se nalazi subjekt mjere (u ovom slučaju Njemačka) mora biti obaviještena o mjeri koja uključuje infiltraciju terminalnih uređaja u svrhu prikupljanja prometa, lokacije i komunikacije. podaci komunikacijskih usluga zasnovanih na Internetu. Nadležni organ te države članice tada ima pravo da naznači da se prisluškivanje telekomunikacija ne može izvršiti ili da se mora zaustaviti, ako to ne bi bilo ovlašteno u sličnom domaćem slučaju.
Ta prava i obaveze imaju za cilj ne samo da garantuju poštovanje suvereniteta notificirane države članice, već i da zaštite prava osoba na koje se odnose. Nacionalni krivični sudovi moraju ignorisati informacije i dokaze dobijene suprotno Direktivi ako dotična osoba nije u mogućnosti da komentariše informacije i dokaze i ako je vjerovatno da će informacije i dokazi imati preovlađujući utjecaj na utvrđivanje činjenica.
